مقایسه رسپ و فایل
در صنعت بهویژه فلزکاری و نجاری، استفاده از سوهان امری معمول است ولی بهکاربردن آن در جراحی احتمالا به میانهی قرن بیستم برمیگردد.
یادآوری: جنس سوهان از فولاد پرکربن است که با عملیات مختلف سخت میشود.
ترجمهی واژهی File (به عنوان ابزاری برای ساییدن) در فارسی، سوهان است و به این عمل سوهانکاری میگویند ولی با شروع اعمال جراحی زیبایی بینی در ایران، به تدریج واژهی رسپینگ و رسپ مصطلح شده است، به همین دلایل نگارنده بر آن شد تا تفاوت بین رسپ و فایل را به همراه انواع آن در جراحیهای استخوان شرح دهد.
رسپ را اصطلاحا گونهای از فایل میگویند که زبرتر است و دندانههای آن به صورت دستی و کمابیش نامنظم بر روی تکهای فلز ایجاد شده است. دندانهها کاملا از سطح فلز بیرون آمدهاند. رسپ را به منظور “برادهبرداری خشن” به کار میبرند. برادهبرداری به ترتیب از سنباده، فایل، رسپ و رنده زیاد میشود.
فایل دارای خطوط متقاطع و برشهایی کمعمق است و بعد از رسپ به منظور صاف کردن خطوط به جا مانده از آن بهکار میرود.
یادآوری: رسپ در صنعت چوب پرکاربرد است.
نکته: دستهای از رسپها که در آن از تنگستن کارباید(آلیاژی بسیار سختتر از استیل) استفاده میشود، به صورت ماشینی و منظم ساخته میشود ولی کاربرد آن یکی است.
یادآوری: ابزارهایی که در آن از آلیاژ تنگستن کارباید استفاده میشود را با رنگ طلایی مشخص میکنند. این ابزار همانهایی هستند که نیاز به تیغه یا فک سختتر دارند و عبارتند از: قیچی، پنست ،اسپلینتر، سوزنگیر، گرسپر، پین کاتر، رسپ و سیمگیر. مابقی موارد فقط به منظور زیبایی میباشد. این نوع ابزار را معمولا دسته طلایی یا TC مینامند. حدود قیمت آنها نسبت به معمولی حدود 3 برابر گرانتر است.