پژوهش جدید برای بهبود درمان آسیب‌های مغزی

بهبود درمان آسیب‌های مغزی با پژوهش جدید محققان آمریکایی

پژوهشگران آمریکایی برای بهبود روش‌های درمان آسیب مغزی تروماتیک، بررسی جدیدی را روی عصب‌ها و رگ‌های خونی انجام دادند.

“آسیب مغزی تروماتیک”، آسیب‌ ناشی از عوامل خارجی است که می‌تواند در اثر صدماتی که در شرایط گوناگون از جمله هنگام ورزش یا جنگ ایجاد می‌گردند، پیش بیاید. این عارضه، مشکلاتی را در تفکر، حافظه، حرکت و احساس بیمار ایجاد می‌کند.

پژوهشگران “آزمایشگاه کلد اسپرینگ هاربر آمریکا در بررسی جدیدی، به ارزیابی فرضیه‌های مربوط به تاثیر آسیب مغزی تروماتیک بر آسیب دیدن عصب‌ پرداختند. این گروه پژوهشی به سرپرستی پروفسور “پارتا میترا” در بررسی‌های خود روی اسکن مغزهای آسیب‌دیده پس از مرگ، موفق گردیدند نشانه‌هایی از آسیب به رگ‌های خونی پیدا کنند که نسبت به آسیب به عصب‌ها بیشتر بود. یافته‌های این پژوهش می‌توانند در روند درمان و پیشرفت‌ داروهای آسیب مغزی تروماتیک موثر باشند.

میترا گفت: آسیب‌های عصبی ناشی از آسیب مغزی تروماتیک، مشکلات زیادی را به همراه دارند و یافتن یک روش درمانی برای آن همیشه به اندازه پیشرفت داروها مهم و مورد توجه بوده است. ما باور داریم که اگر مکانیسم برای این عارضه، متفاوت بوده، روش درمانی آن نیز متفاوت خواهد‌ بود.

پژوهشگران در این پروژه، با استفاده از روش جدیدی که میترا آن را برای بررسی قسمت‌های گوناگون مغز ابداع کرده، تحلیل‌های دقیقی در مورد بافت مغز پس از مرگ انجام دادند.

میترا ادامه داد: این بررسی‌ها با کمک ام‌آرآی هم قابل انجام هستند اما روش ام‌آرآی، به چند صد میکرون محدود می‌گردد و بررسی عصب یا رگ خونی آسیب‌دیده را دشوار می‌سازد. تحلیل دیجیتالی بافت پس از مرگ با وضوح میکرون، به ما امکان داد تا آسیب‌های عروقی را به شکل واضح‌تری مشاهده کنیم.

میترا و گروهش در این بررسی، بر نواحی اطراف محل آسیب‌دیده مغز تمرکز کردند و با کمک این روش جدید توانستند وجود خون و عصب را در نمونه‌ها ببینند. آنها توانستند میزان قابل توجهی از سلول‌های خونی را در سرتاسر ناحیه مورد بررسی مغز شناسایی کنند که نشان می‌دهند خونریزی‌های تروماتیک، در اثر پارگی رگ‌های خونی در سراسر مغز پیش می‌آیند. پژوهشگران، آسیب قابل توجهی را در عصب‌ها شناسایی نکردند.

اگرچه پژوهشگران در این بررسی نتوانستند تأیید کنند که بیماران مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک، لزوماً به آسیب در عصب‌ها نیز دچار هستند اما نتیجه گرفتند که آسیب عروقی تروماتیک می‌تواند مشخصه‌ای برای وجود خونریزی‌های تروماتیک باشد و به هدفی برای ارائه درمان‌های جدید تبدیل گردد.

این پژوهش نشان داد که خونریزی‌های تروماتیک، اغلب می‌توانند به بروز مشکلاتی در بیماران مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک منجر گردند و توانایی آنها را از بین ببرند اما نتایج پژوهش نتوانست ارتباط مستقیم میان آسیب مغزی تروماتیک و جراحت‌های حاد را تایید کند.

پژوهشگران باور دارند که برای شناسایی دلایل و اثرات آسیب مغزی تروماتیک، تشخیص اهداف درمانی و بهبود پیامدهای درمان در بیماران، به آزمایش‌های بیشتری نیاز است.

آثار منفی خونریزی تروماتیک بر پیامدهای ناشی از آسیب به سر

پژوهشگران آمریکایی همچنین در بررسی جدید خود، آثار منفی خونریزی تروماتیک را بر پیامدهای ناشی از آسیب به سر مورد ارزیابی قرار دادند.

محققان “موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی” آمریکا در بررسی‌های خود، اطلاعات جدیدی در مورد اثر خونریزی‌های تروماتیک بر پیامدهای ناشی از آسیب سر به دست آورده‌اند.

خونریزی‌های تروماتیک، نوعی از جراحت‌های مربوط به رگ‌های خونی مغز هستند و می‌توانند پیامدهای بدتری به همراه داشته باشند.

“لاورنس لاتور” پژوهشگر موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی و از نویسندگان این پژوهش گفت: خونریزی‌های تروماتیک می‌توانند به رگ‌های خونی آسیب برسانند و حتی جراحت‌های کوچکی در سر ایجاد کنند. اگرچه ما می‌دانیم که آسیب به سلول‌های مغز می‌تواند مخرب باشد اما درک اثر دقیق جراحت عروقی پس از آسیب به سر، نامشخص است و به پژوهش بیشتری نیاز دارد.

پژوهشگران در این پروژه، ۴۳۹ بزرگسال که تجربه آسیب به سر داشتند و در بخش اورژانس تحت درمان بودند، مورد بررسی قرار دادند. بیماران ۴۸ ساعت پس از آسیب، تحت بررسی با ام‌آرآی قرار گرفتند و در چهار جلسه بعد نیز پژوهشگران دوباره آنها را مورد بررسی قرار دادند. شرکت‌کنندگان علاوه بر این بررسی‌ها، به پرسش‌نامه‌هایی در مورد رفتار و پیامدهای آن نیز پاسخ دادند.

نتایج این بررسی نشان داد که ۳۱ درصد شرکت‌کنندگان، نشانه‌هایی مبنی بر وجود خونریزی تروماتیک در اسکن مغزی خود دارند. بیش از ۵۸ درصد شرکت‌کنندگان مبتلا به آسیب شدید مغزی نیز خونریزی‌های تروماتیک را در حد ملایم داشتند.

این پژوهش نشان داد که سطح ناتوانی در بیماران مبتلا به خونریزی تروماتیک، نسبت به بیمارانی که این مشکل را ندارند، بیشتر است.

لاتور و همکارانش، از مغز بیماران با یک اسکنر قوی ام‌آرآی تصویربرداری کردند و تحلیل‌های جزئی را در مورد آن انجام دادند.

“آلیسون گریفین” از نویسندگان این پژوهش گفت: ادغام این فناوری‌ها و روش‌ها، به ما امکان داد تا بررسی ساختار خونریزی تروماتیک را به صورت جامع‌تری انجام دهیم.

پژوهشگران باور دارند که خونریزی‌های تروماتیک پس از آسیب مغزی می‌توانند یک نشانگر زیستی احتمالی برای شناسایی بیمارانی باشند که امکان درمان آسیب‌های عروقی در آنها وجود دارد.

آنها تاکید کردند که برای تشخیص اثر خونریزی‌های تروماتیک و روش‌های درمان آنها، به پژوهش‌های بیشتری نیاز است. پژوهش‌های بیشتر می‌توانند به پزشکان کمک کنند تا بیمارانی که باید پس از آسیب دیدن سر، با اسکن ام‌آرآی مورد بررسی قرار بگیرند، شناسایی کنند.(ایسنا)